เที่ยวชิมของอร่อย ตอนที่ 2 สปาเก็ตตี้มีทบอล

เถียวกัรนมานานมาก ระหว่างอิตาลีกับจีนว่า ใครกันแน่ที่เป็นต้นตำรับของอาหารเส้นกันแน่ แต่สำหรับผม ขอ้สรุปแบบนี้ไม่มีผลสักเท่าไหร่ ผมว่าเป็นเรื่องของการเอาชนะคะคานกันเรื่องความเป็นหนึ่ง มากกว่า ซึ่งจรืงๆ แล้ว วัฒนธรรมการกินแบบนี้สามารถเกิดขึ้นพร้อมๆ กันได้ทั่วโลก ไม่จำเป็นต้องมีเพียงวัฒนธรรมเดียวเกิดขึ้นก่อน แล้วก็ค่อยแพร่ไป ไม่อย่างนั้น คนอียิปต์คงตาโตเป็นไข่ห่านเมื่อรู้ว่า ข้าวก็สามารถเอามาทำเป็นเส้นได้ ฉะนั้น อย่าไปคิดมากครับ กินเอาอร่อยก็พอ สปาเก็ตตี้เป็นอาหาราบ้านๆ ไปแล้ว ใครๆ ก็เคยกินและทำกินเองได้ไม่ยาก เพราะมันไม่ได้ยากมากมาย หลังๆ คนไทยเองก็เอาเส้นสปาเก็ตตี้มาทำเป็นอาหารอย่างอื่น หรือเอาผ้ดแบบไทยๆ มาราดกระเพา วู้ อร่อยเหาะเหมือนกัน สปาเก้ตตตี้ก็เลยหกลายเป็นอาหารบ้านๆ สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาผมไปชิมสปาเก็ตตี้มีทบอลที่ ร้าน 13 เหรียญ ตรงสาขาสุรวงษ์ จริงๆ 13 เหรียญแทบจะเป็นร้านอาหารที่หลายคนลืมไปแล้ว เพราะอยู่มานาน หลังๆ นี่ยิ่งไม่ได้โฆษณาก็เลยเงียบไปใหญ่ แต่ที่นี่จุดเด่นก็คือ ราคาไม่แพงนัก แถมอาหารก็ยังอร่อยดีในหลายๆ เมนู อย่างสลัดทาโก้ หรืออย่างลาซานญ่า ที่ดีทำได้ดีเลย

ส่วสปาเก็ตตี้มีทบอลที่นี่ ที่ผมชอบก็อาจจะเป็นเพราะว่าซอสที่นี่ออกหวานจากไวน์เยอะหน่อย กลิ่นแตะจมูก แตะลิ้นเลยล่ะครับ ซอสที่ราดสปาเก็ตตี้ก็ค่อนข้างชุ่มดี สำหรับผมแล้ว การกินสปาเก็ตตี้ที่หนักน้ำราดเยอะๆ นี่ล่ะ อร่อยเพราะเส้นของสปาเก็ตตี้มันแห้งเร็ว แล้วถ้าน้ำน้อยการกินเส้นสปาเก็ตตี้ แข็งๆ ชืดๆ นี่ไม่อร่อยเอาเสียเลยเคยไปกินบางร้าน ลงกเส้นเสียจนนิ่ม กินแล้วเละ ไม่อร่อย จริงๆ แล้วนอกจากมีทบอล มีเนื้อปั้นอีกแบบที่อร่อยมาก ที่เราเรียกกันว่า คร้อกเก้ เป็นอาหารฝรั่งเศส ที่เอามันฝรั่งมาคลุกรวมกับเนื้อสัตว ปั้นเป็นก้อน แล้วทอด กรอบนอก นุ่มใน อร่อยดีครับ คร้อกเก้ที่ญี่ปุ่นเป็นที่นิยมมาก เป็นของกินเล่นที่กินกันอย่างแพร่หลายเรียกว่า คามาโบโกะ ถึงขนาดมีร้านที่ขายเฉพาะคร้อกเก้เลยก็มี บ้านเรามีขายที่ฟูจิ ยังไม่เคยชิมครับ ถ้าหากว่าไปชิมมาแล้ว หรือ ใครไปชิมมา เล่าให้ฟังบ้างก็จะดีครับ