i will start

ผมตั้งใจไว้นานแล้วว่า จะเริ่มเขียน "นิยายรักเรื่องสั้นระหว่างการเอดินทาง" จริงๆ วางโครงเริ่มไว้นานมากและคิดว่าอยากจะทำออกมาให้สำเร็จภายในครึ่งปีหน้า วินัยน่าจะเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ที่จะต้องทำและเขียนให้ได้ทุกๆ วัน วันละนิดวันละหน่อยก็ยังดี ไม่อย่างนั้นไม่เสร็จแน่ๆ ตอนนี้มีพล็อตของโตเกียว ฮ่องกง ต้ายั่น ลอนดอน อย่ในหัวแล้ว เหลือแต่จับมันออกมาเขียนมาเกล่าให้เข้าท่ากว่านี้อีกหน่อย มีน้องๆ ที่อยากทำนิตยสารมักถามผมว่า เมื่ออยากเริ่มเขียนหนังสือนั้น จะต้องทำอย่างไรบ้าง เพื่อจะให้ตัวเองประสบความสำเร็จ ผมว่าเป็นคำถามที่ตอบไม่ยากและไม่ง่ายนัก ก่อนอื่นหากเราเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ชอบค้นคว้าเป็นทุนเดิม เรื่องพวกนี้ก็ไม่ยากที่จะทำให้มันเป็นจริง แรงบันดาลใจจะมาจากแรงขับในตัวเองที่ต้องการจะแบ่งปันประสบการรืกับคนอื่นอย่างอัตโนมัติ ท่ามหม่อนคึกทธิ์ก็คอยไว้อย่างนั้น คนเราเมื่ออ่านมาก ก็เริ่มอยากจะเขียน ฉะนั้นเรื่องที่จะเขียน คงจะต้องมาจากความอยากอ่านก่อนเป็นสำคัญ ผมเคยเจอเด็กถามว่า ถ้าไม่อ่านล่ะจะเขียนได้ไหม .........คำถามนี้ ไม่รู้จะตอบยังไงเลย ก็อึ้งไปเหมือนกัน ตอนนี้กำลังอ่านหนังสือของเบ็ตตี้ เรย์โนลด์ส ชื่อแปลโดย ม.ย.ร.มะลิ ชื่อว่า ตะลุยไปกับกองทัพซุชิ เขาวาดภาพประกอบน่ารักๆ และแนะนำเสน่ห์ของอาหารญี่ปุ่น ที่มากด้วยเครื่องปรุงและดูจะหมกมุ่นกับ"ความสด" เป็นพิเศษ อย่างไรก็ตามแต่ผมก็ยังชอบกินอาหารญี่ปุ่นอยู่ดี โดยเฉพาะข้าวปั้นกับคร็อกเก้สไตล์ญี่ปุ่น(แต่ต้องจิ้มกับน้ำจิ้มแบบไทยๆ นะถึงจะอร่อยถูกปาก)โอยยยยยย .....พุดแล้วท้องก็ร้องขึ้นมาทันใด หิวแล้วสิ ไปหาอะไรกินกันดีกว่าครับ